गॅल्वनाइजिंगचा इतिहास

1836 मध्ये, फ्रान्समधील सोरेलने प्रथम साफ केल्यानंतर वितळलेल्या झिंकमध्ये बुडवून कोटिंग करण्याच्या प्रक्रियेसाठी असंख्य पेटंट्सपैकी पहिले पेटंट काढले.त्यांनी या प्रक्रियेला 'गॅल्वनाइजिंग' असे नाव दिले.
गॅल्वनाइझिंगचा इतिहास 300 वर्षांपूर्वी सुरू होतो, जेव्हा एका किमयाशास्त्रज्ञाने स्वच्छ लोखंड वितळलेल्या झिंकमध्ये बुडवण्याचे स्वप्न पाहिले आणि आश्चर्यचकित झाले, तेव्हा लोखंडावर एक चमकणारा चांदीचा लेप तयार झाला.गॅल्वनाइझिंग प्रक्रियेच्या उत्पत्तीची ही पहिली पायरी होती.
झिंकची कथा गॅल्वनाइजिंगच्या इतिहासाशी जवळून जोडलेली आहे;80% जस्त असलेल्या मिश्रधातूपासून बनवलेले दागिने 2,500 वर्षांपूर्वीचे सापडले आहेत.पितळ, तांबे आणि जस्त यांचे मिश्रधातू, किमान 10 व्या शतकात सापडले आहे, या काळात ज्यूडियन पितळात 23% जस्त आढळून आले.
500 BC च्या आसपास लिहिलेल्या चरक संहिता या प्रसिद्ध भारतीय वैद्यकीय ग्रंथात एका धातूचा उल्लेख आहे ज्याचा ऑक्सिडायझेशन झाल्यावर पुष्पांजन तयार होते, ज्याला 'तत्वज्ञानी लोकर' असेही म्हणतात, झिंक ऑक्साईड असल्याचे मानले जाते.मजकूर डोळ्यांसाठी मलम आणि खुल्या जखमांवर उपचार म्हणून त्याचा वापर तपशीलवार आहे.झिंक ऑक्साईडचा वापर आजपर्यंत त्वचेच्या स्थितीसाठी, कॅलामाइन क्रीम आणि अँटीसेप्टिक मलमांमध्ये केला जातो.भारतातून, 17व्या शतकात जस्त उत्पादन चीनमध्ये हलवले गेले आणि 1743 मध्ये ब्रिस्टलमध्ये पहिले युरोपियन झिंक स्मेल्टर स्थापित केले गेले.

1824 मध्ये, सर हम्फ्रे डेव्ही यांनी दाखवले की जेव्हा दोन भिन्न धातू विद्युतरित्या जोडले जातात आणि पाण्यात बुडवले जातात तेव्हा एकाचा गंज वेगवान होतो तर दुसर्‍याला काही प्रमाणात संरक्षण मिळते.या कामातून त्यांनी सुचवले की लाकडी नौदल जहाजांच्या तांब्याच्या तळाशी (व्यावहारिक कॅथोडिक संरक्षणाचे सर्वात जुने उदाहरण) त्यांना लोखंडी किंवा जस्त प्लेट्स जोडून संरक्षित केले जाऊ शकते.जेव्हा लाकडी हुल लोखंड आणि स्टीलने बदलले होते, तेव्हा झिंक अॅनोड वापरले जात होते.
1829 मध्ये लंडन डॉक कंपनीच्या हेन्री पाल्मर यांना 'इंडेंटेड किंवा कोरुगेटेड मेटॅलिक शीट्स'साठी पेटंट देण्यात आले, त्यांच्या शोधाचा औद्योगिक डिझाइन आणि गॅल्वनाइजिंगवर नाट्यमय प्रभाव पडेल.